ജീവിതം

സമയത്തിന് അറിയാത്ത സമയം

കട്ടന്‍ കാപ്പി

ഇന്സോമ്നിയ

ടെന്‍ഷന്‍

കടല്‍ പോലെ

അത് നാം ആയിരുനെന്നെ

രാത്രിയുടെ സത്യാന്വേഷണ പരീക്ഷണങ്ങള്‍

ഒറ്റ വരി പാത

പ്രിയപ്പെട്ടവളെ

വടക്കോട്ട്‌

യാത്ര

അമ്മൂമ

വരും വഴി പതിവായി ഞാൻ
പോക്കുവാറുണ്ട് ...
ആ ജാലകത്തിനരുകിൽ...
അഴികളിൽ മുഖം ചേർത്ത്
ഉറക്കെ വിളിക്കും ഞാൻ
നിദ്രയിൽ മുഴുകും കണ്ണുകൾ തുറന്നു
വിറയാർന്ന കൈകളാൽ നെറ്റിയിൽ തൊട്ടു
ആ ജാലകം നോക്കിയെൻ പേര് ചൊല്ലി
വിളിച്ചു ചോദിച്ചിടും ..." ആരെൻ ഉണ്ണിയോ?"
പൂർണാചന്ദ്രൻ ഉദിക്കുമ്പോൽ നിറഞ്ഞ ചിരിയും !
തുടർന്ന് സ്നേഹത്തിൽ പൊതിഞ്ഞ ഒരു 100 ചോദ്യങ്ങൾ
ആ സ്നേഹമഴയിൽ കുതിർന്നു , മനം നിറയെ ചിരിച്ച കാൽ ചുവട്ടിൽ കുളിച്ചു
കാലതൊട്ടു വന്ദിച്ചു ചെന്ന് ഇരുന്നീടും
ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞായി മാറിയൊരെൻ
അമ്മൂമ്മയുടെ നൂറു , നൂറായിരം കഥകൾ കേൾക്കാൻ
പാറഞ്ഞതൊക്കെ ചെയ്‌താൽ
സ്നേഹത്താൽ തൂവൽ തോൽക്കും ആ
കൈ കൊണ്ട് മെലെയൊന്നു മുഖത്ത് തലോടിടും
 ആ ദിവ്യ സ്നേഹത്തിൻ ദേവി ഭാവം
കർമ്മത്തിൽ അമ്മയും , സമയത്തിൽ ഗുരുവും
സാമീപ്യത്തിൽ തണലുമായൊരേൻ
അമ്മൂമ്മ ...
ഈ ജന്മം സമർപ്പിച്ചിടാം ആ കാൽ ചുവട്ടിൽ
എന്ന് കണ്ണീരിൽ ചൊല്ലവെ
കണ്ണീർ തുടച്ചു ചൊല്ലുന്നു
കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു ആവശ്യങ്ങൾ
" നീല കരയുള്ളൊരു മുണ്ടു വേണം
ഓണം നാൾ രാവിലെ ഉണർന്നിടേണം
രാവിലെ നന്നായി കുളിച്ചിടേണം
കുളി കഴിഞ്ഞു തൊടുവാൻ ഭസ്മവും
ഉടുക്കുവാൻ ഈ മുണ്ടും വെച്ചിടേണം
നിൻ കൈയാൽ എന്നെ നീ ഊട്ടിടെണം"
വിടർന്ന പൂവ് പോൽ മണമുള്ള ഓർമ്മകൾ ...
കാലം കിടന്നു പോയി ...
ഒന്നും പറയാതെ , ആരോടും ചൊല്ലാതെ  നിത്യമാം നിദ്രയെ പുൽകി
താരപഥത്തിൽ നക്ഷത്രമായി
ആ കുളിർ തെന്നൽ മാറുന്നു
പഞ്ചഭൂതങ്ങളിൽ ലയിച്ചു
ചില ജീവനിൽ നിത്യമാം ഓർമ്മ നൽകി മടങ്ങവേ ..
അമ്മൂമേ , ഒന്ന് മാത്രം പറയട്ടെ
നന്ദി പറയാനില്ല വാക്കുകൾ
എങ്കിലും ഒരു നന്ദിയിൽ ഒതുക്കുന്നു

കാലം എത്ര കിടന്നു പോകിലും
എത്ര ഇലകൾ കൊഴിഞ്ഞെങ്കിലും
തിരിക്കെ വരുമ്പോളെല്ലാം
ജാലകത്തിലൂടെ നോക്കവേ
ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുമാ കാട്ടിലാണെന്റെ
വേദന
ഇമ്പമേറുമാ വിളിയോന്നു കേൾക്കയില്ലെന്നുള്ളതാണെൻ
ശൂന്യത
-ഹരി