കാട്

കാട് എന്നും അത്ഭുതം തന്നെയാണ് , നമ്മുടെ വിശ്വവിഖ്യാതമായ മാനവചരിത്രത്തിൽ ഒരു ബിന്ദു വരെ , മനുഷ്യർ കാടിനോട് ഇഴ ചേർന്ന് വസിച്ചവരാണ് , ഇന്നും വളരെ കുറച്ചു വിഭാഗം ജനങ്ങൾ കാടിനോട് ബന്ധപെട്ടു തന്നെ ജീവിക്കുന്നുണ്ട് . ആയതിനാൽ ഇത് ഇത്ര മാത്രം വിസ്മയിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കാര്യം എങ്ങനെ ആയി എന്നത് മറ്റൊരു രഹസ്യമാണ്. എന്നിരുന്നാലും വർധിച്ചു വരുന്ന വനനശീകരണവും , നഗര വൽക്കരണവും കാടിനെ ഇല്ലാതെയാക്കുന്നു എന്നത് തെല്ലും സംശയം വേണ്ടാത്ത കാര്യമാണ്. ആയതു കൊണ്ട് തന്നെ കാടിന് അതിന്റേതായ പ്രധാന്യം കൊടുക്കേണ്ട സമയം അതിക്രമിച്ചു കഴിഞ്ഞു. പണ്ട് തൊട്ടേ കാട് കയറണം എന്നാ ആഗ്രഹം ഒരു ആഗ്രഹത്തിൽ നിന്ന് സ്വപ്നമായി വളർന്നിരുന്നു. കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം കാട് കയറാൻ കിട്ടുന്ന അവസരം കളായറില്ല എന്നതാണ് സത്യം. അങ്ങനെ മറ്റൊരു ആഗ്രഹമാണ് , ഊട്ടിയിൽ കാണുന്ന തരാം കാടുകൾ കയറുക എന്നത്. അങ്ങനെ അതി ഗംഭീരമായി ഒന്നും കയറേണ്ട , ചുമ്മാ ഉള്ളിൽ ഒന്ന് കയറി ഇറങ്ങിയാലും സന്തോഷം , ശേരിക്കുള്ളത് പിന്നെ എപ്പോഴേക്കും ആവാം എന്നൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ഡാം അന്വേഷിച്ചു നടക്കുകയും അത് ഊട്ടിയിൽ ഒരു ചെറിയ വനത്തിലൂടെ ഒരു അന്വേഷണം എന്നാ മട്ടിൽ തുടരാനും ഒരു അവസരം വന്നു ചേർന്നു. ഞങ്ങൾ പോലും അറിയാതെ , തണുപ്പ് ഇഴചേർന്ന് കിടക്കുന്ന ഇടവിട്ട് ഇടവിട്ട് ഉള്ള സുന്ദരമായ മരങ്ങൾ , പലതും യുകാലിപ്പ്സ് മരങ്ങളാണ് , അവിടുത്തെ കാറ്റിന് മനം മയക്കുന്ന യുകാലിപ്പ്സ് ഗന്ധമാണ്. വളരെ നേരത്ത നാര് പോലെയുള്ള ഇലകൾ ഉണങ്ങിയാൽ ഒരു ഇളം കാപ്പി നിറമാക്കും , ആ ഇലകൾ കൊണ്ട് പരവതാനിയാണ് കാട് നിറയെ , അതിലൂടെ എത്ര നടന്നാലും മതി വരില്ല എങ്കിലും , ഭീകരമാം വിധം ഒരു ശൂന്യത , ഒരു തരാം വേട്ടയാടൽ ഈ കാടിന് ഉണ്ട് എന്ന് തോന്നും. മഞ്ഞു വീണു കഴിയുന്നതോടെ കാട്
ഭയം ഉള്ളവക്ക തക്ക രീതിയിൽ മാറിയിരിക്കും. നിത്യഹരിതവനങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണിവ. അതി ഗംഭീരമായ ശാന്തതയാണ് ഊട്ടിയിലെ കാടുകൾക്കു... പ്രശാന്ത് സുന്ദരമായ ഒരു അനുഭൂതിയാണ് ഇവിടെ നിറയെ... അങ്ങനെ ജീവിതത്തിൽ പാഴായി പോവാത്ത കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ ആ കാടിനുള്ളിൽ എവിടെയൊക്കെയോ അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞിരുന്നു....