അമാര്‍ കൊല്‍ക്കത്ത

അങ്ങനെകൊൽക്കത്തയിലൂടെ അർദ്ധ രാത്രി നടക്കുകയാണ് ...  പകലിന്റെയും രാത്രിയുടെയും അമ്പരപ്പിക്കുന്ന നിറഭേദങ്ങൾ കണ്ടു തല ചൊറിഞ്ഞു നടുക്കുകയാണ് എന്ന് പറയാം , സർവ്വ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൃഷ്ടാവ് എന്നാ സങ്കല്പത്തോട് ... ചോദ്യചിനങ്ങളും , അതിശയങ്ങളും , നീരസവുമാണ് മനസ്സിൽ... ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നഗരം , ഇവിടെ ഇരുട്ട് അതിന്റെ എല്ല പ്രതാപത്തിലും നിൽക്കുന്നു , കൂടെ പ്രശാന്തമായ ഒരു നിശബ്ദതയും... രാവിലെ ഒരു സമുദ്രം ഉണ്ടായിരുന്ന ഇടങ്ങൾ ഇതാ ശുനകന്മാർ കൈയേറി കഴിഞ്ഞു... അങ്ങനെ നടക്കുമ്പോൾ അതാ മരത്തിനു ചുവട്ടിൽ ഒരു അമ്പലം , ചുറ്റുമതിലുകൾ ഇല്ല , പൂജാരി ഇല്ല , ഭണ്ടാരം ഇല്ല ... ആഭരണങ്ങളും ഇല്ല ... കുറച്ചു പൂവും , കുറച്ചു സ്ഥലവും... അവിടെ അത്യാഗ്രഹങ്ങൾ ഇല്ലാതെ , പ്രാർത്ഥന കേൾക്കാൻ മാത്രം ഒരു ദൈവത്തെ കണ്ടു , പൈസയോട് ആർത്തി ഇല്ലാത്ത , ഒറ്റയ്ക്ക് നിൽക്കാൻ പേടിയില്ലാത്ത , തൊട്ടാൽ അയിത്തമില്ലാത്ത ഒരു ദൈവത്തെ ഞാൻ  കണ്ടു... ആ ദാരിദ്ര്യത്തിൽ ദൈവം ദൈവത്തോളം വളർന്നിരുന്നു ...